Dhemit iku gak beda ambek menungsa, senengane mapan nang nggon sing enak, eyup, adhem lan angine semilir. Mula gak anek angger ana wit sing rembuyung nang kono kuwi nggon dhemit. Tansaya meneh nek sering disebari kembang, dikutuki menyan, ambune wangi, demit soyo krasan manggon. Wit kesambi godonge gembel, wohe dijenengi cacil... mula wit kesambi iku panggonane dhemit sing matane mecicil...
Ambak podo demite.. jinise reno-reno. Ono sing diarani medon utawa demit sing rupane koyo pocong, ono gendruwo utawa demit sing gedhe duwur rambute gimbal, ono tuyul sing koyo cah cilik nganggo clono kancut, senengane nyolong duik, ono sundel bolong sing rupayu ayu senengane nggoda wong lanang nang wayang bengi (dudu sing nang kafe utawa diskotik iku)...
Sampeyan wis tau eruh demit tooo? Durung? Podo aku durung nate eruh..... Masiyo podo-podo durung tau eruh dhemit tapi isik iso lancar ngobrolne dhemit, terus nek mlaku nang panggonan sing angker mesti isik wedi.
Dhemit pancen jahil, senengane nggoda menungso. Wong turu diganggu, dipindah nang panggonan sing medeni. Wong mlaku diweruhi "penampakan" sing aneh-aneh. Malah yen wonge kosong imane.. dileboni. Lah kelebon dhemit naliko sobo nang nggon angker iku disebut kesambet... tegese dhemite mlebu tanpa kulonowon. Cirine wong kesambet biasane owah adate, sing biasane sabar dadi seneng ngamuk, ngoceh ora karuan, perangan awake kram, lsp. Biasane arang nulis blog ujug-ujug malik rajin, iku mbokmenawa merga kesambet....
No comments:
Post a Comment